Era internetu sprawiła, że pacjenci mogą z łatwością porównywać lekarzy między sobą. Rosną więc oczekiwania, a coraz więcej pacjentów potrafi jasno wyrażać swoje niezadowolenie wizytą u konkretnego specjalisty. W tym artykule zebraliśmy wskazówki dotyczące tego, jak radzić sobie z trudnymi pacjentami – jak z nimi rozmawiać, na czym się skupić. Te proste techniki znacznie ułatwią funkcjonowanie w obliczu wymagających pacjentów.
Komunikacja werbalna i niewerbalna z pacjentem
Podstawowym celem kontaktu lekarza z pacjentem jest sprawne i skuteczne przeprowadzenie procesu leczenia. Niezwykle istotne dla komfortu psychicznego pacjenta jest stwierdzenie, że to właśnie lekarz inicjuje rozmowę i decyduje o jej przebiegu. O tym powinna już decydować forma przywitania. Ważne jest, aby pacjent postrzegał swojego lekarza jako autorytet. Pozwoli to na proponowanie odpowiednich rozwiązań oraz ewentualne przeprowadzanie rudnych rozmów.
Nie musisz witać się ze swoim pacjentem poprzez podanie ręki. Jedną z możliwości jest wyjście przed drzwi i zaproszenie pacjenta do środka. Pamiętajmy, że dla pacjenta ogromne znaczenie ma mowa ciała lekarza. Pożądane cechy to bez wątpienia pewność siebie i zdecydowanie. Mają one ogromny wpływ na psychikę pacjenta, który staje się dzięki temu bardziej spokojny.
Dla pacjenta znaczenie ma nie tylko to, czy sprzęt, taki jak otoskopy, dermatoskopy czy stetoskopy są wysokiej jakości oraz to, czy dana hurtownia medyczna, w której zaopatruje się lekarz czy przychodnia posiada renomowane urządzenia. Pacjent zwraca również uwagę na podejście lekarza do niego oraz jego problemów zdrowotnych oraz sposób, w jaki się komunikuje.
Dziś umiejętność dotarcia do pacjentów jest niesłychanie istotna. Sukces placówek jest często zależny od umiejętności zaprezentowania swoich mocnych stron oraz prowadzenia skutecznej komunikacji.
Niezwykle ważne, aby potrafić poradzić sobie z pacjentem w różnych sytuacjach. Warto więc ćwiczyć sposoby podejścia do pacjentów o różnych temperamentach. Pamiętaj także, że każdy ma prawo do swojego zdania i do swobody jego wyrażania, jednak potrzeba, aby w gabinecie panowała atmosfera wzajemnego szacunku. Lekarz powinien w relacji z pacjentem pozostawać autorytetem, również dla lepszego osiągnięcia zamierzonych celów leczenia.
Komunikacja z trudnym pacjentem
Powszechne stwierdzenie, że komunikacja interpersonalna odgrywa w naszym życiu ogromną rolę może na pierwszy rzut oka wydać się truizmem. Przyglądając się jednak komunikacji między ludzkiej z łatwością możemy dojść do wniosku, że każdy o tym wie, jednak niewiele osób rzeczywiście zdaje sobie z tego sprawę. Brak zrozumienia zjawisk, związanych z komunikacją jest przyczyną wielu starć, nieporozumień, konfliktów, odrzucenia, niechęci oraz wszystkiego, co uprzykrza nam życie, a czego można by uniknąć, a jeśli nie całkowicie - przynajmniej ograniczyć do minimum.
Komunikację interpersonalną porównać można do tak proste czynności, jak oddychanie. Przywykliśmy bowiem do jednego i drugiego – na co dzień nie zastanawiamy się nad żadnym z tych procesów. Oddychanie pozwala nam funkcjonować w prawidłowy sposób każdego dnia, zaś komunikacja umożliwia nam na utrzymanie statusu organizmów społecznych. Możesz więc oddychać “byle jak” lub nauczyć się oddychać prawidłowo czy pracować przeponą. Zupełnie tak samo jest z komunikacją - możesz komunikować się “byle jak”, albo nauczyć się odbierać płynące do nas sygnały i wysyłać zrozumiałe i jasne komunikaty. Wszystko to oczywiście wymaga pracy, jednak finalnie - może przynieść pozytywne skutki.
Trudny pacjent – psychologia
Trudny pacjent – jak sobie z nim radzić? Każdy pacjent to dla lekarza nowe wyzwanie. Nietypowe objawy i zaburzenia sprawiają, że potrzebne są wysokie wymagania diagnostyczne, a także znajomość technik i metod w pracy lekarza.
Trudnym pacjentem możemy nazwać osobę, z którą kontakt lekarza jest utrudniony, problematyczny lub co gorsza – przeradza się w gorący konflikt. Tego typu pacjent może działać świadomie, kierując się własnymi przekonaniami lub interesami, albo nieświadomie - jego zachowanie może być determinowane przez czynniki zewnętrzne lub wewnętrzne, takie jak silny stres lub ból. Trudnym pacjentem możemy również określić osobę, której oczekiwania względem lekarza lub innego pracownika służby zdrowia przekraczają przyjętą normę. W tym przypadku na pierwszy plan może wysuwać się roszczeniowość.
Zauważyć można, że pacjenci tego typu mogą wykazywać niekiedy zaburzenia psychiczne lub psychosomatyczne, co z kolei sprawia, że wymagają oni całościowego, kompleksowego podejścia. Trudny pacjent w medycynie to pojęcie powszechnie znane. Jego istnienie obliguje więc lekarzy i innych pracowników służby zdrowia do znajomości terminu oraz do poznania, jak należy się z nim obchodzić.
Trudny pacjent w szpitalu
Komunikacja na polu pacjent-lekarz jest szczególnym rodzajem komunikacji. Nie sposób zliczyć, ile narosło wokół niej mitów i anegdot. Jaką rolę w tym układzie powinien pełnić pacjent, a jaką lekarz? Która rola jest ważniejsza, a która bardziej stresująca? Pamiętajmy jednak, że jeden lekarz musi porozumieć się z wieloma pacjentami. Lekarze często próbują domowymi sposobami “wyczuć” swoich pacjentów, jednak ponoszą porażkę. Bez wnikliwej wiedzy na temat komunikacji, właściwe zrozumienie drugiej strony jest wręcz niemożliwe.
Lekarze posiadają wiedzę medyczną, która często nie jest poparta wiedzą z zakresu komunikacji. Uważa się, że lekarz powinien potrafić leczyć, postawić właściwą diagnozę, dobrać odpowiednią ścieżkę leczenia. Okazuje się jednak, że powinien również nauczyć się z uwagą słuchać. Jak podkreślają pacjenci - słuchający i rozumiejący lekarz to ideał, którego często nie sposób odnaleźć.
Czy da się jednak słuchać i rozumieć, a jednocześnie dobrze i odpowiedzialnie oraz z zachowaniem podstawowych zasad zdrowia psychicznego wykonywać zawód lekarza? Czy takie umiejętności można nabyć? Oczywiście! Dzięki znajomości podstawowych technik komunikacyjnych oraz codziennego doskonalenia ich w praktyce, staniesz się osobą, której poszukują pacjenci. Różnorodność pacjentów oraz mnogość ich typów z czasem ułożą się w jeden wzorzec, który będzie Twoim kluczem do sukcesu. Pamiętaj jednak o najważniejszym - pacjent nie jest przypadkiem, jest człowiekiem, z którym należy się odpowiednio komunikować.
Jak rozmawiać z trudnym pacjentem?
Każda komunikacja z drugą osobą ma swój początek i swój koniec, które zależą przede wszystkim od nas samych. Bardzo rzadko zdarza się, że komunikacja, która rozpoczęła się fatalnie, skończy się dobrze. Gdy źle zaczniemy, problemy same nie zniknął - będą się nawarstwiać i prowadzić do finalnej porażki. Przekazując pacjentom złe emocje, możesz być pewien, że wrócą one do nas z nawiązką. Co więcej, zniechęcony pacjent nie będzie chciał rozmawiać i słuchać lekarza, ani tym bardziej z nim współpracować. Źle rozpoczęta komunikacja spowoduje więc, że stracimy wszystko to, na czym najbardziej nam zależy.
Rola pacjenta
Pacjent, który przybywa do siedziby lekarza jest zazwyczaj zaniepokojony, smutny, często zestresowany i zdenerwowany. Nieradko te stany występują jednocześnie, mieszając się ze sobą. Pacjent oczekuje, że lekarz go wysłucha, będzie służył radą i pomocą. Szuka również w lekarzu oparcia, zdając się na jego powszechnie uznany autorytet.
Rola lekarza
Lekarz to zaś osoba, która od pacjenta oczekuje podporządkowania, współpracy i dbałości o podstawowe aspekty higieny osobistej. Wielu lekarzy słyszy pacjentów, ale ich nie słucha, tworząc relacje paternalistyczne, a nie – partnerskie.
Pacjent i lekarz, mimo, że tak zależni od siebie nawzajem, często nie słuchają się i nie dochodzą do porozumienia. Wynika to z faktu, że nie słuchają siebie nawzajem, co prowadzi do wzajemnych oskarżeń i braku współczucia. Wszystko to sprawia, że każde potknięcie w relacji lekarz-pacjent jest niezwykle trudne i może przynieść nieodwracalne skutki. Warto jednak mieć świadomość, że obydwu stronom zależy na tym samym – zdrowiu pacjenta.